De ervaringen van Jogger Jo op de flanken van de Mont Blanc

“Een te gekke ervaring”

Op zondag 1 juli waren de koenste aller DPC’ers – het trio Ger Lemmens, Jo Schoonbroodt en Frank Dzeja - te vinden op de flanken van de Mont Blanc in Frankrijk. Als lid van het DSM Running Team namen zij daar deel aan de vijftiende editie van de mede door DSM France gesponsorde Cross du Mont Blanc. Deze 23 km lange bergloop, die met een hoogteverschil van ruim 1400 m naar een hoogte van 2095 m gaat, is elk jaar het hoogtepunt in het loopseizoen van het DSM Running Team, waarvoor vanaf april tweemaal per week gericht is getraind. In het algemeen klassement scoorde DPC’er Jo Schoonbroodt een eervolle 7e plaats bij de heren veteranen 2. Bijgaand zijn persoonlijke ‘histoire’.

Jo Schoonbroodt

Donderdag 28 juni 

Het DSM Running Team vertrekt met twee personenbusjes om 21.00 uur vanaf DSM-Noord bij de Drie Kruiken richting Chamonix. De maanden durende voorbereiding, met veel heuveltraining, duurlopen van drie uur en bijna elke dag met de fiets van Maastricht naar DSM, zit erop. Elke twee uur wisselen we van chauffeur en rijden zo de Franse nacht tegemoet.

Vrijdag 29 juni 

Bij het krieken van de dag zien we het machtig mooie en zeer imponerende Mont Blanc-massief voor ons opdoemen. Na het ontbijt duiken we allemaal in bed om de verloren nachtrust te compenseren. Om 16.00 uur wordt er verzameld, om de stijve spieren wat los te maken en om het parcours te verkennen tijdens een gezamenlijke training. De debutanten krijgen op deze manier een eerste indruk van wat hun zondag te wachten staat.

Zaterdag 30 juni 

Na de lichte ochtendtraining volgt een actieve rustdag, waarbij veel koolhydraten gestapeld worden en het vocht goed op peil wordt gebracht. In de namiddag worden de startnummers opgehaald en begint de wedstrijdspanning op te lopen, zeker bij de nieuwelingen. 

Zondag 1 juli 

D-day. Dat betekent vroeg uit de veren, want de start is al om 8.45 uur. Droge kleding om na de finish aan te trekken, wordt in een zak in de lift naar de bergtop gebracht. Bij de start staat de brandweer met de waterspuit dwars over het parcours gericht. Niet vanwege de al vroeg brandende zon, maar om de internationale meute van zo’n 1200 deelnemers in bedwang te houden. Als de waterkraan dichtgaat, is het eindelijk zover. Na de start is het uitkijken geblazen, want het brede veld gaat over in een smal pad. Het is de kunst om niet in de fuik vast te lopen. De eerste kilometers gaan langs de bosrand, over heuvelachtig terrein, zoals we in Limburg gewend zijn. Het is zaak om niet te forceren en goed op de uitstekende boomwortels te letten. Daarna gaat het parcours over in steilere stukken, met klimmen en dalen over een langlauf-traject.

Na tien kilometer begint het echte zware werk, met soms stijgingspercentages van meer dan 20%. Hardlopen wordt dan dribbelen, met kleine pasjes en zelfs af en toe wandelen, waarbij de handen moeten worden gebruikt als steun. De vermoeidheid slaat toe en het lichaam doet niet meer wat de geest wil. Het is zaak om geconcentreerd te blijven lopen en het looptempo weer op te pakken als de helling dat toelaat. Bij de verzorgingsposten wordt het vochtverlies aangevuld met energiedrank. De smalle geitenpaden zijn bezaaid met stenen en rotsblokken en inhalen moet voorzichtig gebeuren.

Na 20 km, boven de 2000 meter, moet door sneeuwvelden worden gelopen. Het valt door de steeds groter wordende vermoeidheid niet mee om het evenwicht te bewaren. De finish komt na het opworstelen van een zwarte skipiste en ruim 1400 m klimmen en 23,3 km zwoegen en afzien eindelijk in zicht. Het voldane gevoel van de vierde plaats in het team doet snel alle geleden pijn vergeten. 

Na wat gedronken te hebben, loop ik samen met mijn DPC-collega Ger Lemmens, die als tweede van het team eindigde, in tegengestelde richting het parcours af, om de rest aan te moedigen en op te halen voor hun laatste kilometers. Onder hen bevindt zich ook Frank Dzeja uit Gelsenkirchen. Alle leden van het DSM Running Team bereiken de streep en met de lift dalen we af naar Chamonix.

‘s Avonds wordt het vochttekort aangevuld en de wedstrijd uitvoerig geëvalueerd, waarbij de vooraf ingevulde prognoses de revue passeren. Simon Blok startte voor de 15e keer en wordt voor dit derde lustrum gehuldigd als UGGG (Ultieme Goedaardig Gestoorde Gems). Onder begeleiding van de ‘Sultans of Swing’ zoek ik heel veel later, moe maar voldaan, de bedstee op.

Maandag 2 juli 

Om 7.00 uur wordt een half uurtje uitgelopen door een paar ‘diehards’ langs de bergbeek, voordat we aan de lange terugreis naar Nederland beginnen. Tegen de avond zijn we gezond en wel terug in Limburg en kan ik terugkijken op een bijzonder verbroederend en enerverend DSM-sportweekend.  

Jo Schoonbroodt

Het is moeilijk te beschrijven welke ongelooflijke meerwaarde het sporten aan het leven toevoegt. Je moet het aan den lijve ervaren. DPC’ers van alle vestigingen die van lopen houden en zin hebben om zich binnen een groep op de lange afstanden te richten, kunnen zich bij het team aansluiten. In overleg met  mij (Jo Schoonbroodt, DPC +31 (046) 4762923) als wedstrijd- en trainingscoördinator van het team, kan dit worden ingevuld.

De resultaten van de DSM’ers 

Naam

Onderdeel

Site

Uren

Marc Quadflieg 

DEP

Genk

2:14

Ger Lemmens

DPC

Sittard

2:17

Edwin Currie

DSM Research

Geleen

2:20

Jo Schoonbroodt

DPC

Geleen

2:25

Harrie Wendker

DRS

Schoonebeek

2:33

Jean Hendriks

DS BBV

Geleen

2:33

Herbert Hooijkaas

DS ES

Urmond

2:34

Frank Dzeja

DPC

Gelsenkirchen

2:35

Piet Thomassen

Profcore

Geleen

2:39

Hub Frencken

LCB

Geleen

2:55

Jeannine Solberg

DEP

Genk

2:59

Simon Blok

DS

Geleen

3:08

Oda van Oppen

DSM Research

Geleen

3:17

Jos Verboort

Profcore

Geleen

3:29

Eugene Beeldsnijder

DSM Gist

Delft

3:30

Leny Hochstenbach

DEE

Geleen

3:32

Otto Plantema

DFC

Sittard

3:38

Kamel Bradaď

DEP

Emmen

3:53