Jogger Jo on the run

Zuid-Frankrijk oefent een grote aantrekkingskracht uit op SABIC’ers. Maar niet zozeer om zijn hoge zon-, zee- en strandgehalte. Het zijn de Franse bergen die menig SABIC’er in vervoering brengen. Met name de Mont Ventoux wordt omarmt. Maar terwijl een fietsteam zich opmaakt voor de beklimming op 20 juni 2003, gaf lange afstandsrenner Jo Schoonbroodt alvast lopend het goede voorbeeld. En zijn passie is nog lang niet bekoeld.

Na een wijntje
Na jaren praten voegde Jo Schoonbroodt in de zomer van 2000 de daad bij het woord. "Ik was 50 jaar en speelde al langer met het idee deze berg te 'beklimmen' maar zover was het gewoon nog niet gekomen," vertelt Jo Schoonbroodt. Tijdens de zomervakantie in Pierrelonque maakten we kennis met Henk en Jac, fanatieke fietsers die 's avonds bij een wijntje vertelden dat ze de Mont Ventoux op gingen. Ik heb toen spontaan geroepen dat ik mee zou gaan, rennend. Niet onvoorbereid uiteraard, de Mont Ventoux is toch een flinke 'puist'. Ik loop nu al zestien jaar lang zo'n vijf tot zes keer per week. Jaarlijks verslind ik zo zo'n 5000 kilometer te voet en 3000 met de fiets, die haal ik met mijn auto bij lange na niet. Een goede voorbereiding is onmisbaar. Ook het DCM-fietsteam heeft daar veel werk van gemaakt. Dan is zo'n tocht ook goed te doen. Ik ben om 9.00 's ochtends vertrokken vanuit Malaucene. Dit is het laagste vertrekpunt, van daaruit is het nog zo'n 1500 meter. Nog geen twee uur later stond ik op de top.

Zonnig maanlandschap
Eerder dan gepland, vervolgt Jo. Fietsers doen hier zo'n twee over, dus met die tijd in mijn achterhoofd plus 15 minuten ben ik vertrokken. Als 'jogger' heb je het voordeel dat je 'gemakkelijker' vooruit komt op steile hellingen (>12%). Ik heb onderweg fietsers gezien die bijna stil stonden. Wat deze tocht zo zwaar maakte was de hoge temperatuur. Om elf uur was het daar al zo'n dertig graden. Goed blijven drinken is heel belangrijk. Dan ren je door een maanlandschap waar geen greintje schaduw te bekennen is. Dat is toch flink afzien. De vertrektijd van het DCM-team ligt nu op elf uur, dat is gezien de hitte aan de late kant. Daarnaast kun je ook op ongelofelijke windsnelheden stoten. Je wordt echt omver geblazen. Naast elkaar rijden kun je dan beslist niet. 

Gekkenwerk?
Moet je een beetje gek zijn om aan zoiets te beginnen? Beslist niet, lacht Jo Schoonbroodt. Een Frans spreekwoord luidt: "Het is niet gek om de Mont Ventoux te beklimmen, je bent wel gek als je daarna nog eens terugkeert." Voor jogger Jo kan het niet gek genoeg. Zijn nieuwe uitdaging vond hij wederom in Frankrijk. Op de Mont Blanc, Europa's hoogste berg! Een marathon van 42,2 kilometer, onthult Jo. Zie http://www.montblancmarathon.org/ En dan geen geasfalteerde paden zoals op de Mont Ventoux maar rotsen en ijspaden en een klim van 1500 meter. De voorbereidingen zijn reeds gestart. In juni vertrek ik voor een vakantie naar Canyon du Verdon waar ik verder kan trainen en van daaruit reis ik verder naar de Mont Blanc. Ik ben nu eenmaal besmet met de bergmicrobe, lacht Schoonbroodt. Op mijn 36ste begon ik met rennen. Het rondje om de kerk werd steeds groter. Als je eenmaal begint kun je niet meer stoppen. Steeds weer een nieuwe uitdaging zoeken. De zoektocht lijkt nog lang niet ten einde. Ik kwam laatst tijdens het rennen een zeventigjarige man tegen die nog steeds drie keer per week zijn rondjes loopt. Dat geeft de joggende burger moed, stelt jogger Jo.

Klik hier voor:
1)Mont Blanc Marathon verslag Jogger Jo
2)SABIC EPC'er in Mont Blanc Marathon
3)DSM Unlimited bestaat echt
4)Vakantie Ventoux verslag van 2000
5)E-mail Jogger Jo