Verslagen Cross du Mont Blanc - Chamonix, 4 juli 1999

Koempels just did it (DSM Nieuws)

In een zonovergoten Chamonix (Fr.) gingen om 9.00 uur zondag 4 juli 1200 ("berggeiten") internationale atleten van start voor de 21e Cross du Mont Blanc (Hills that kill), waaronder 25 leden van het DSM Running Team en nog een tiental Nederlanders.
Deze bergloop over 23,5 km kent een hoogteverschil van 1500 meter en gaat over moeilijk begaanbare paden dat het extra zwaar maakt. Tevens waren de weergoden de vele toeschouwers gunstig gezind, waar de atleten overigens anders over dachten, want de temperatuur steeg naar een graad of 30.
Al snel na de start bleek dat vanwege de warmte een ieder zijn prognose over zijn / haar eindtijd bij moest stellen en het tempo moest aanpassen.
De eerste 10 km gaat steeds bergop en bergaf, met enkele pittige klimmetjes. Na 10 km kregen de atleten een stuk asfalt, maar dat was een stuk dat in de zon lag en continue omhoog ging. Daarna ging het parcours verder over moeilijk begaanbare bospaden en ging het steil omhoog. Na het zestien kilometerpunt werd de boomgrens gepasseerd en begon de zon zijn tol te eisen. Hierna kwam het op het karakter van de atleten aan, want er moesten nog ruim 7 km geklommen worden.
De laatste kilometer kon nog net zonder stijgijzers genomen worden, want de sneeuw was door de felle zon zacht geworden.
Onder het motto "Train local, Run global" kwam als eerste DSM´er de Belg Marc Quadflieg (DSM Specialty compounds - Genk) na 2 uur en 13 minuten over de finish en was daarmee bij de eerste 70 atleten. Als 2e DSM-loper kwam veteraan Jo Schoonbroodt (DSM Hydrocarbons - Geleen) in 2 uur en 16 minuten binnen met kort daarachter Jos Brouwer (DSM Gist - Delft). Ook werd er nog een podiumplaats behaald met een 3e plaats bij de 60+ categorie door Rob Brouwer (Vutter - Delft).

Naam Tijd (Uur)
Quadflieg, Marc 2:13
Schoonbroodt Jo 2:16
Brouwer Jos 2:16
Lemmens Ger 2:17
Thomassen Piet 2:19
Steyns Peter 2:29
Dzeja Frank 2:32
Wendker Harrie 2:32
Trags Karel 2:37
Frencken Hub 2:47
Bakker Peter 2:51
Brouwer Rob 2:51
Caris, Helmy 3:01
Elshout Peter 3:01
Quadflieg, Jeannine 3:08
Amkreuz, Frans 3:09
Oppen van Oda 3:11
Putters Ger 3:15
Romberg, Leo 3:33
Paes Leny 3:34
Wieringen van, Jos 3:38

Donderdag 1 juli : vertrek om 20:00.Het is nog even wachten op het tweede busje, dit zou in de greppel gelegen hebben. Uiteindelijk vertrekken we gevolgd door Simon in gezelschap van Leny en Ton om 20u30 richting Frankrijk. Alleen nog even onze favoriet oppikken in Maastricht. Blijkt dat de snelheid erg hoog ligt. Onze eerste cross, willen ze zo snel ter plaatse zijn? De loopjunkies !!!

De vlaaien en gebakjes worden aangesneden nog voor we Luxemburg bereiken. Heerlijk met een kopje koffie. Ik wist niet dat je al zo vroeg voor een wedstrijd koolhydraten kon beginnen stapelen. Alweer wat bijgeleerd !!!De reis verloopt echt vlot, mede door de echt goede sfeer en de teamspirit (winning team/winner bus)die er heerst. Bij de voorlaatste stop word mij, heel onverwacht, een vraag gesteld door Simon die met de camera in aanslag mij compleet verrast. Ik hoor ze nog steeds ! ``WAT KRIJGT DE WINNAAR VAN DE CROSS?`` en ``WIE KRIJG DIE ?`` Antwoord op de eerste vraag. Een fles wijn. Antwoord op de tweede vraag. IK. Pokeren, blufpokeren. Dit kan me duur te staan komen, met mijn grote mond. Rond 9 uur arriveren we in Chamonix. Van tevoren hebben we onze ogen uitgekeken op de prachtige natuur. Het hotel is netjes en verzorgd. Kortom, Jeannine en ik vinden het prachtig. Na een paar uurtjes slapen gaan we wat inkopen. Om 16u hebben we afgesproken om het parcours een stukje te verkennen. Zware boel, en als dit nog het mooie gedeelte is, dan staat ons nog wat te wachten zondag. Na een verkwikkende douche gaan we `s avonds naar de Italiaan in het dorp. Daarna na een Leffeke in de pub en dan naar bed.

Zaterdag 2 Juli : Goed geslapen ! Lekker ontbijten en wat keuvelen over koetjes en kalfjes. De groep splitst vandaag. Een gedeelte gaat naar een natuurpark en achteraf nog zwemmen. Dit zijn de routiniers, zij hebben het allemaal al vaker meegemaakt. De tweede groep gaat naar de Aguide du Midi. Het zijn de porselijntjes ( Delftenaren),onze Ericaan, Frank, Frans en de Belgschkes. Met z`n tienen maken we er een mooie dag van. De vergezichten vanaf het Mont-Blanc massief zijn indrukwekkend. Wat ben je als mens toch nietig in zo`n omgeving. Samen met Jos Brouwer bestudeer ik door de verrekijker of we `s anderdaags geen kortere route kunnen nemen. Het blijkt niet te doen. `s Namiddags hebben we om 16u afgesproken met de rest van de bende. We zullen straks de grote man van DSM Frankrijk ontmoetten. We gaan onze startnummers afhalen in de stad. De hitte is verschroeiend.31 graden wijst de thermometer aan. Een indicatie voor morgen? Later gaan we eten bij de Italiaan in de stad. De man van DSM France blijkt autopech te hebben. We zullen hem morgen treffen.

Zondag 3 Juli : Om 06u30 opstaan. Stevig ontbijten en om 07u45 vertrekken de bussen naar de startplaats. Na de gebruikelijke stress voor de wedstrijd worden we om 09u00 op gang geschoten. De eerste kilometers lopen Jo en ik zij aan zij, onmiddellijk gevolgd door koempel Ger. Bij de 5e Km versneld Ger, waarop ik meega. Jo wacht nog wat af. Hij kent het parcours natuurlijk. Bij de 10e km heeft Ger een voorsprong van een 200m opgebouwd. Bij de 11e Km komt Jo terug en vraagt wat er me mankeert. Ik heb echter de moed niet om te reageren. Het gaat me op dit moment iets moeilijker. We lopen samen tot bij de drinkpost aan de 12e Km. We stoppen even en laven onze dorst. Jo blijft me echter iets te lang staan naar mijn zin en ik vertrek opnieuw, kijk nog even om en loop dan verder omdat Jo nog steeds aan het drinken is. Goed dat ik met mijn drinkbus loop en alzo ook tussendoor wat kan drinken. Ger is inmiddels nog wat verder uitgelopen. Rustig blijven, er moeten nog een 9 tal Km gelopen worden. Bij het klimmen naar de boomgrens krijg ik Ger terug in het vizier. Hun groepje stap de trappen op. Ik blijf dribbelen en werk zo mijn achterstand weg. Het duurt uiteindelijk tot op km 18 voor ik bij hem geraak. Ik blijf achter hem lopen. Hij loopt nog erg fris en moet bij wijlen op mijn tanden bijten om bij hem te blijven. Bij de 20,5 km neem ik even over. We hebben besloten om samen te werken en aan de finish het gevecht uit te vechten. Een 600m verder vraag ik Ger of het nog gaat. Ik krijg geen antwoord. Ik kijk om en zie dat Ger zo`n 300m achterligt. Hij krijgt dus echt de klop van de hamer. Doorgaan nu ! Bij de beklimming van de 21 km (amaai zeg) kijk ik om of Jo niet te dicht komt. Het duurt 8`30`` eer ik boven kom. En daar hoor ik tot mijn ontsteltenis de stem van Simon die mij aanmoedigt. Is hij dan toch moeten stoppen? Jammer, maar een heel wijze beslissing. Nog een stukje door de sneeuw en dan recht op de eindstreep aan. Otto neemt nog snel een foto. Dien (Hub z`n vrouwtje) moedigt mij aan om nog even flink door te gaan. Het is een zalig gevoel om aan te komen. Het is erg zwaar geweest, zeker boven de boomgrens, omwille van de hoge temperatuur en de ijle lucht. Nadat iedereen is aangekomen gaan we met het kabelspoor terug naar beneden. Lekker douchen en even rusten. Naar de prijsuitreiking en daarna ontmoetten we toch nog de directeur van DSM France. De apres run in het restaurant is heerlijk, lekker. Een flesje wijn hebben we nu toch verdiend. Later is er nog de eindbespreking en het vergelijken van de prognoses.

Maandag 4 Juli : Na het ontbijt worden de sporttassen terug ingeladen en gaan we 870 km verder terug naar ons huisje. Het was een schitterend weekend en zeker de moeite waard om te herhalen. Jeannine en ik hebben er geweldig van genoten. Het is een weekend dat we nooit zullen vergeten. Jullie van het running team zijn daar uiteraard ook deel van.

Bedankt allemaal voor deze schitterende ervaring. Bedankt DSM...

Groetjes vanuit Belgie en tot gauw, Jeannine en Marc. marc.quadflieg@skynet.be

Mijn 1 e Cross du Mont Blanc

Zondagmorgen 4 juli 1999 om 7:15 loopt de wekker al af. Om 745 gaan we met de auto naar Chamonix het is nog lekker koel in de schaduw in de zon is het al zeer warm. Nu we toch al in Chamonix zijn gaan we de kunststofbaan al warmlopen, dat terwijl het al zeker 30 .C is. De benen voelen al moe aan, dit is geen goed voorteken. Nu gaan we dan eindelijk starten om 8:45 we lopen als gekke een rondje Chamonix, dit rondje lijkt wel op een circusnummertje, het aapjes kijken voor de toeristen. Dan worden we gezamenlijk naar de echte startplaats gevoerd waar de ervaring van verschillende deelnemers al zichtbaar wordt, half het DSM team staat al opgesteld om te vertrekken.

Om 9:00 starten we dan echt, de meeste lui vertrekken in een stevig tempo, waaraan ik weiger mee te doen aangezien mijn benen al vermoeid zijn. Na 3 km begint het lopen makkelijker te gaan bij de helling die na ca. 5 km omhoog moeten, zijn er al mensen die naar boven wandelen. Tot en met de 10 km heb ik dit rustige tempo vervolgt, ik ben doorgekomen in ca. 48'. De afdalingen op deze eerste 10 km vond ik niet aangenaam. Onze route vervolgend kwam ik tot mijn verbazing op de verharde weg, hoewel dit op de route vermeld was, was ik toch verbaasd deze in ons parcours te vinden. Nu kwamen we eindelijk langs het station en draaiden de goede richting uit naar de finish! Het parcours werd nu mooier en mooier. De hellingen volgen elkaar mooi op en het tempo kan ik makkelijk vasthouden. Wat me tegenvalt is dat er weer stukken gedaald moeten worden en steeds opgelet moet worden dat je, je nek niet breekt. Het lopen blijft tot mijn verbazing goed gaan tot op een heel raar punt (steile helling???). Op ca. 14-15 km moeten we een lange steile helling door het bos omhoog, hier moet tot mijn verbazing iedereen wandelend naar boven en ik dus ook. Na deze helling overwonnen te hebben volgen hellingen en afdalingen elkaar op, mijn loopritme ben ik echter kwijt. De stukken waar ik kan rennen (Joggen?; dribbelen?) worden steeds korter, het wandelen steeds langer en langzamer. Ik begin me te bedenken dat het op deze wijze van afleggen van het parcours ( nog ca. 7 km) een verrekte moeilijke opgave wordt. Deze overweging is ook uitgekomen, want ik ben zeker 15' langzamer gefinisht dan de personen die op 15 km nog met mij liepen!

Door deze goede inschatting en me erbij neergelegd te hebben dat me nog veel mensen zullen passeren, kon ik de draad weer oppakken. Het is nu genieten van de mooie hellingen, vooral de helling met het hele brede kiezel/rots pad vond ik zeer indrukwekkend. Op dit pad heb ik geen mens zien rennen! Boven op deze helling kun je de lift al zien waarmee je straks naar ondergaat, we zitten echter pas op 17 km! We moeten nu rond de berg, afdalen is nu zeer moeilijk i.v.m. de coördinatie. Rennen geeft iedere keer hetzelfde effect. Volledig kapot ben ik naar ieder stukje rennen, ik ben helemaal niet buiten adem maar de benen zijn volledig leeg. Bij iedere drankpost worden minstens twee bekertjes water genuttigd.

De afdaling langs de stalen kabel is zeer spannend, bij iedere stap naar beneden trillen mijn benen, ik kom echter veilig onder. Dan zie je echter de finish (Ik zal nu wel iets gemist hebben!!) op ca. 21 km, ik zie voor mij een hele rij mensen (dit zag uit als een hele rij mieren die zich naar boven werkten) strompelen / wandelen / rennen? Er zijn nog maar heel weinig personen die joggen kunnen, tot mijn verbazing zijn de vrouwen veel beter in deze finale. Vooral wandelend ben ik deze laatste twee km doorgekomen. Mijn handen waren dik en opgezet van de lange inspanning, dit euvel hebben kunnen verhelpen met de aanwezige sneeuw. Het finishen heb ik gelukkig kunnen doen zoals het hoort, al rennend ben ik toch nog gefinisht in zo'n 2h45'. Na de finish was ik blij dat ik eventjes kon zitten en alle verbruikte energie weer aan te vullen. Dit aanvullen van energie was nog best moeilijk aangezien er heel heel veel energie verbruikt was en er te weinig voedsel voorhanden was. Om deze voedselreserves nog een beetje aan te vullen zijn dan maar eventjes op strooptocht gegaan. De gedroogde vruchten waren heerlijk, de banaan van koempel Ger heerlijk. Zo'n leeg gevoel heb ik nog nooit gehad!

Hoe langer na de wedstrijd hoe mooier ik de Cross vind.

Met sportieve groet, Bert Verboort, bv@gim-physics.nl