Spinning Jenny & Jogger Jo Schoonbroodt

Vakantie 2002 Frankrijk
Gorges du Verdon
Aiguines - Camping le Galetas

2-jun-02 Zondag
De Camplet vouwwagen staat reisklaar voor de deur en na afscheid van Anouk, Mario, Mam en de buren kan de reis naar het (zonnige?) Zuiden om 16:00uur beginnen. Als na een laatste check, onder het rijden, blijkt dat we het bankpasje hebben vergeten staan we 5 minuten later weer in onze straat. Nu gaan we dan echt "on route" voor onze eerste Franse vakantie zonder Francs, lang leve de Euro.

3-jun-02 Maandag
Lac St. Croix De reis verloopt voorspoedig en om 1uur 's nachts, we zijn nu 9 uur onderweg, besluiten we op een parking voor Grenoble gestrekt te gaan. Het is een warme nacht en het slapen lukt maar half. Om 5 uur besluiten we weer verder te gaan en de bergen, met sneeuw, zijn nu duidelijk zichtbaar. Tegen 7 uur zijn we in de buurt van Sisteron, De ogen worden weer zwaar van de opkomende zon dus tijd voor een dutje. Het slapen gaat nu wonderwel en om 9 uur gaan we voor de laatste ruk verder. De wegen zijn smal, bochtig en bergop en af. Om 11 uur belanden we op de camping Galetas van de gemeente Aiguines gelegen aan het mooie meer St. Croix. De camping Galetas ligt komende van Moustiers een halve km na de Galetas brug over de Verdon tegen de berghelling. Het is een terrassen camping zonder veel extra faciliteiten. Vers brood en de eerste levensbehoefte (wijn en bier) zijn te krijgen bij het winkeltje/restaurant langs de weg. Het uitzicht op het meer en de omliggende bergen is prachtig. Voor de rustzoekers zijn er mooi afgelegen plaatsen hoog tegen de berg. We bekijken de plek waar Anouk en Mario een paar jaar geleden hebben gestaan maar kiezen voor standplaats 102 een etage hoger. Onze buren Rene (onderwijzer in de vut) en Anne uit Heerhugowaard ontvangen ons op de koffie terwijl het wat miezert. Na deze inwendige versterking is het buiten droog en kunnen we beginnen met het opzetten van de vouwwagen. De zon doet nu goed haar best en het wordt een warme dag. Om 21:00 uur zoeken we de bedstee op om te herstellen van de laatste klus.

4-jun-02 Dinsdag
Aiguines Om 7:30 uur word ik met regentikken wakker. Het brood haal ik bij het winkeltje langs de grote weg. Er is nog geen verkoper en de zaak is nog gesloten, het brood staat buiten in een grote zak. Zijn buurman vindt het goed als ik het pain complet alvast meeneem. Mijn trainingsrondje begint vlak richting Les Salles sur Verdon en vervolgens bergop naar het op 823m gelegen Aiguines. Als ik weer terug kom op de camping na 1:35 uur is de koffie klaar en smaakt het ontbijt voortreffelijk. De zon is wisselend aanwezig en we bezoeken Moustiers St. Marie. Het is meer dan de moeite waard om dit dorp tegen de berg te verkennen. Smalle straatjes, oude huisjes, kleine winkels en restaurants waar tussen door een hoge waterval omlaag klettert. Op de camping wordt nog relaxed een wijntje gedronken voor het eten. Jenny begint met koken en plotseling is er "PANIEK IN DE TENT". Het zachte briesje heeft plotseling orkaan krachten gekregen. Twister is er niets bij en alle hens zijn aan dek. Jenny hangt met een hand in de kokende potten en met de andere hand wordt het tentdoek tegen gehouden. De luifel wordt in allerijl opgerold en snel worden de tentharingen nog eens aangeklopt. Een vriendelijke campinggast komt te hulp met bergbeklimmers touw, haringen als weidepalen en een enorme hamer. We spannen het touw over de voortent om opwaaien te voorkomen en dwars over de tent naar de trekhaak van de auto. Het eten is licht verpieterd als eindelijk gerust kan worden. De storm is maar even gaan liggen want als wij willen gaan liggen steekt hij weer vol de kop op. We kruipen uiteindelijk toch maar in bed omdat we alleen maar machteloos kunnen toezien hoe het natuurgeweld te keer gaat. Ons bed rammelt zoals een schip in een storm als we de volle laag krijgen van Jan de wind. Slapen lukt de eerste uren niet en als de ogen eindelijk sluiten worden we weer ruw wakker gemaakt door het geraas van de wind.

5-jun-02 woensdag
De regen en wind zijn verdwenen maar door de korte nachtrust zijn we niet echt uitgeslapen. Het zonnetje doet zijn best en de luifel kan weer naar buiten. We komen weer een beetje op krachten bij de tent en 's middags ga ik een stuk langs het meer hardlopen. Het blauwe heldere water van Lac St. Croix golft vandaag zoals de zee als ik over het kiezelstrand mijn weg zoek. Ik probeer via de waterrand het dorp Les Salles te bereiken. Op sommige plaatsen zijn er geen paden en komen de rotsen tot aan het water van het meer. Met wat klauteren lukt het om de waterlijn te volgen. Het dorp heb ik blijkbaar gemist, mogelijk afgeleid door de blote dames, als ik een Fransoos de weg vraag. Via de beklimming naar Aiguines keer ik terug naar de zonnige camping.

6-jun-02 donderdag
Rikke tik, rikke tik. Met dat geluid werden we "lekker" wakker. De voorspelling dat het een zonnige dag zou worden klopt nog niet erg. We gaan naar Aups en wandelen door de smalle straatjes. De supermarkt is nog gesloten en besluiten nog een kleine tour richting Saternes en Sillans te maken. Terug richting camping zien we de zon vol tegen de bergen van de Canyon du Verdon schijnen. Ik ga nog een stukje trainen richting Aiguines. Het is even zoeken naar een alternatief pad omdat ik niet via de verharde weg naar boven wil. De route gaat via een oud lavendelveld omhoog en dan is er plots geen pad. Het dorp ligt ergens boven tegen de berg en op gevoel zoek ik de richting. Uiteindelijk kom ik op een landweg die in het dorp uit komt. De afdaling bezorgt me nog een verrassing in de vorm van een everzwijn met jonkies die mijn pad kruisen. De jongen vliegen knorrend en krijsend alle kanten op en ma blijft gelukkig aan de kant staan. De hartslag is even maximaal als ik verder richting camping loop.

7-jun-02 vrijdag
Moustiers Ik loop naar Moustiers St. Marie en onderweg passeren me de huiswaarts kerende buren (Rene en Anne). Het zonnetje doet zijn best en Jenny doet haar wasje. 's Middags wandelen we langs het kabbelende water van het meer.

8-jun-02 zaterdag
Mij route gaat langs het meer en dan binnendoor (everzwijnpad) omhoog naar Aiguines. Op de terugweg zie ik nog een hert dat stokstijf blijft staan en dat plots heel snel weg rent. Vandaag staat de Tour du Verdon op het programma. We rijden via Aiguines omhoog en bekijken het panorama over het meer. De weg is bochtig en soms smal met uitzichtpunten naar de diepe kloof en het riviertje de Verdon. Bij een hoge brug over de Canyon wordt er aan een elastiek van 100m naar beneden gesprongen. De Bungi jumpers zwaaien akelig kort langs de rotswand van de kloof en moeten met hun hoofd omlaag afgelaten worden naar de bodem van de afgrond. We picknicken met mooi uitzicht op het bergdorp Trigance. Het bezoek aan Castelane valt wat tegen, mede door het slechte weer dat is komen opzetten. We stoppen langs de snel stromende rivier om bij een waterval de kajaks te bekijken. De regen maakt een einde aan het uitstapje en we keren camping waards.

9-jun-02 zondag
Ik loop via het meer naar Aiguines en ga nog een stukje verder omhoog (route du Verdon). De bewolking hangt erg laag en al snel loop ik met mijn hoofd in de wolken. Het uitzicht in de mist is minder dan 25m en ik ben blij dat ik een regenjas heb aangetrokken. Terug op de camping neem ik een warme douche en was zoals gebruikelijk gelijk mijn loopspullen. De camping ligt door alle nattigheid van afgelopen nacht en de laaghangende bewolking tegen de berg wat troosteloos bij. In het zuiden bij het meer zijn de eerste blauwe gaten in de lucht zichtbaar. Het tij keert en 's middags maken we een zonnige wandeling langs het water richting de brug (Galetas) bij het uiteinde van de Canyon. Er is een bijeenkomst van oude Renault Alpine sportauto's. 's Avonds in de ondergaande zon smaken de pizza's en vin rouge voortreffelijk.

10-jun-02 maandag
Pont Galetas Ik kies vandaag voor avontuur en ga na de beklimming naar Aiguines een landweg omlaag waar de eindbestemming onbekend is maar hopelijk wel ergens bij het meer. Ik kom in een mooi beschut dal (ik noem het de verlaten valei) ver van de bewoonde wereld en de landweg wordt een smal pad. Bij een verlaten hut is er geen verder spoor en ik loop op gevoel door het hoge gras verder. Bij een dicht begroeid stuk bos zie ik nog net een hert verdwijnen en zoek een pad om het bos naar beneden. Net op het moment dat ik denk dat dit omkeren wordt zie ik iets dat op een begaanbaar pad lijkt. Het wordt een landweg die, hoera, boven bij de camping uitkomt. Jenny is al bezig met het ontbijt als de kreet "SHIT" uit onze tent over de camping rolt. Bij het koffie zetten is het een beetje mis gegaan met als resultaat dat er geen koffiewater in de kan zit maar wel op alle andere plekken in de voortent en keukenblok. De koffiefilter met inhoud is langs de keuken omlaag gekieperd en alles zit onder de koffiedrab, zelfs de nieuwe rok. Na een half uur de boel kuisen oogt alles weer proper maar de koffiekruimels komen we nog dagen tegen. Onze dagtocht wordt een rondje om het meer van St.Croix. Via Moustiers St. Marie gaan we via een steile 16% helling naar het dorp St.Croix waar een wandeling door de smalle straten de moeite waard is. We picknicken bij het meer met uitzicht op het strand en het dorp. De wind is vandaag krachtig en we zien weel wuivende korenaren. De koren en lavendelvelden lijken op de golven van de zee als de wind er overheen jaagt. Via de brug en langs de stuwdam rijden we naar een lager gelegen meer. We passeren Montpezant en houden halt bij een bos langs het water voor St.Laurent du Verdon. Hier ligt ook de camping tip (La farigoulette) van Jos Brouwer. Na Artignosc s-Verdon keren we via de supermarkt in Aups terug naar onze camping aan het uiteinde van de Gorges du Verdon. Contact met het thuisfront (Oma) leert dat het in Limburg regent en waait.

11-jun-02 dinsdag
Geen wolkje aan de lucht en de opkomende zon schijnt al vroeg aan de overkant van het meer tegen de bergen. Ik vertrek in singlet en bij het uitademen produceer ik witte nevel in de nog koude lucht. Als ik langs het meer ren warmt de zon de (k)oude knoken wat op. De lange klim naar Aiguines staat vandaag op het programma. De gele brem en rode klaprozen bloeien weelderig. Op sommige plaatsen is het een rode vuurzee tegen de berghelling. Terwijl ik hoger klim hoor ik vanuit het dal het geblaat en gerinkel van een schaap kudde en sjirpen de krekels in het gras. De zon heeft vandaag vrij spel want er zijn nauwelijks wolken. We lezen en luieren bij de tent.

12-jun-02 woensdag
What a lovely morning, blue sky and mountains to run. Via het strand langs het meer ga ik binnendoor naar het bergdorp Aiguines. De krekels geven het ritme aan als ik steeds hoger ga. Ik volg de route du Verdon tot voorbij het laatste uitkijkpunt over het meer. Ik kan nu over de hoogvlakte aan de andere kant van het meer kijken en tevens in de steile diepte van de Canyon turen. Na precies 1 uur klimmen markeer ik kilometerpaal 32 van de D71 op 994m hoogte door er een steen op te leggen. Ik zou wel willen doorlopen maar moet nog dezelfde weg terug naar de camping. De afdaling gaat met grote passen en ik vlieg in goed een half uur terug naar het meer. In de namiddag gaan we naar Riez waar we door de oude smalle straatjes wandelen. Een oude Fransoos uit Marseille is onder de indruk van Jenny haar sculptuur zoals hij dat noemt, belle sculpture. Ze is zeer gevleid maar dat wordt gelijk een stuk minder als hij vertelt over zijn antiek verzameling en hij naar haar prijs informeert. In de Intermarche van Riez doen we inkopen voor de avond barbecue.

13-jun-02 Donderdag
We worden op tijd gewekt door de baby van onze nieuwe Nederlandse buren. Ik wil vandaag het gebied verkennen boven onze camping. Het is vanaf onze standplaats al een behoorlijke klim tot aan de bovenste etage van de camping. Er gaat een pad links naar boven dat steeds steiler en smaller wordt. Lopen gaat nu over in snel wandelen en op de losse rotsstenen lukt dat zelfs niet meer. Na enig geklauter kom ik boven aan een rand waar geen aanwijzingen zijn. Hoe nu verder? Over de rand kijk ik in diepte van het ravijn van de Canyon. Links beneden ligt het meer en de brug over de Verdon. Terug keren is de enige optie maar ik zit hoger dan dat ik dacht. Het afdalen over de losse stenen is moeilijker en de kans op een buiteling is groot. Even ben ik het spoor bijster en moet ik mij op handen en voeten van rotsblok naar rotsblok laten zakken. Elk struikje tegen de helling gebruik ik als houvast en kijk zo min mogelijk in de diepte. Terug op de camping kies ik voor het pad rechts omhoog. Het eerste stuk is me bekend maar al snel kom ik op onbekend terrein. Het pad is deels over woekert met planten maar ik herken de ooit gelopen route. Wie mijn voorgangers (mensen/dieren?) zijn geweest weet ik niet maar veel gebruik wordt er niet van gemaakt. Bij 4 gestapelde stenen torentjes met uitzicht op de verlaten vallei neem ik een slok uit mijn drinkfles en merk dat deze bijna leeg is. Tijd voor de terugweg waarbij ik nog even bij een splitsing een intersant omhoog lopend pad verken. 's Middags wandelend langs het meer doet de koperen ploert me al snel de schaduw van onze kastanjeboom opzoeken.

14-jun-02 Vrijdag
Canyon du Verdon Ik loop omhoog tot voorbij Aiguines en kies voor de 8km lange afdaling naar het meer. Met de auto doen we het door de regen overgeslagen stuk van de route du Verdon. Vanaf Moustiers St.Marie volgen we de D952 de panorama's richting het meer en de Canyon zijn prachtig. De weg gaat verder omhoog naar Palud s-Verdon. Na het dorp nemen we de D23 (Route du Crète) met sublieme uitzichten in de kloof. De picknick op deze hete dag genieten we onder een schaduw rijke boom. Na enkele tunnels komen we op een uitkijkpunt waar een aantal berggeiten en bokken op het randje van de afgrond balanceren. De beesten zijn erg fotogeniek en worden opdringerig als ze denken dat er eten valt te halen. De route is meer dan de moeite waard en mag alleen met de klok mee worden gereden omdat sommige stukken eenrichtings verkeer zijn. Bij het hoogste uitkijkpunt zweven 3 grote adelaars om ons hoofd. Het is indruk wekkend hoe eenvoudig en zonder te bewegen de gevaarten op de thermiek in de lucht blijven hangen.

15-jun-02 Zaterdag
Om 7:15 uur vertrek ik voor mijn bergloopje! Vanaf het meer op ca. 400m gaat het via een onverharde weg naar Aiguines op 823m. Nu volg ik de D71 verder omhoog. Dit is de Rive Gauche van de Route du Verdon welke ik drie dagen geleden tot kilometerpaal 32 heb gelopen. Vandaag ben ik vroeg en wil wat verder omhoog. Met een drafje van 7-8 minuten per kilometer stijg ik naar 1000m en na 1:08 uur bereik ik kilometerpaal 33. Na het markeren van de pilaar draai ik om voor de afdaling. Het zijn nu 11km enkel omlaag naar het meer. Nu pas zie ik hoe hoog ik zit en nietig de mens is tussen de machtige bergen. Het dalen gaat wat sneller (4 minuten per km) dan het stijgen en na goed 2 uur sta ik lekker bezweet bij de bakker voor une baguette. Het blijft erg warm vandaag en tijdens de wandeling langs het meer neem ik een lekkere duik in het warme schone water. Tijdens de zonsondergang worden er nog kiekjes aan de waterkant gemaakt.

16-jun-02 Zondag
Na de 2 uur loop van gisteren doe ik het vandaag wat rustiger. De route naar Aiguines wordt een klassieker en ik loop na het dorp nog 2km verder omhoog. Een haas en wat patrijzen zijn vandaag mijn supporters. Met nog 3 weken te gaan voor de Cross du Mont Blanc heb ik de afgelopen 2 weken al de nodige hoogtemeters gelopen. Anouk verrast me door te bellen en feliciteren met papa-dag. Het miezert in Landgraaf en voor de Provence wordt 35.C voorspeld. Het wordt een luier dag met zwemmen in het meer. Het avondeten gaat ook heel makkelijk met de pizzaboer aan de camping.

17-jun-02 Maandag
Aiguines kasteel en kerk Nadat ik tussen de struiken bij het meer de pizza van gisteren een andere bestemming heb gegeven loop ik de traditionele route via Aiguines tot km-paal 32. Ik bekijk de belvédère waar de parapenters, tegen de avond, met hun lapje stof in de afgrond springen en wordt al draaierig in mijn maag als ik vanaf de rots in de diepte kijk. Rond het middaguur wandelen we door de straatjes van Aiguines en maken een paar kiekjes. Op de terugweg zien we dat een auto van het taluud is geraakt en tegen een boom tot stilstand is gekomen. In de namiddag gaan we naar Le Salle-s-Verdon om te winkelen in de kleine supermarkt. Het is bloedheet en Jenny zoekt tijdens de wandeling door het dorp elk schaduwplekje op. Le Salle is opnieuw gebouwd toen het stuwmeer aangelegd werd. Het oude dorp ligt nu 100m onder het wateroppervlak. Met de gas-barbecue is ons hapje snel klaar.

18-jun-02 Dinsdag
Vandaag wil ik proberen nog verder omhoog de Route du Verdon te lopen maar het is wel erg warm. Als ik na 35 minuten in Aiguines kom is mijn waterfles al leeg en vul ik deze bij de waterkraan aldaar. Aan de tussentijden bij de km-paaltjes zie ik dat er snel geklommen wordt en als ik ook nog twee Nederlandse fietsers in het vizier krijg gaat er nog een tandje bij. Ik ben nu voorbij mijn hoogst gelopen punt deze vakantie en besluit tot paaltje 34 te lopen. In de bocht van de weg bevindt zich een waterbassin met lekker koud stromend water. Dit is de source Vaumale op 1180m hoogte. Na 1:10 uur klimmen en 700 hoogtemeters markeer ik paal 34 en begin genietent van de uitzichten aan de 11km lange afdaling. Ik moedig de nog steeds klimmende fietsers aan en vertel ze van het koele bronwater. We luieren en lezen op de camping waarbij onze kastanjeboom voor de broodnodige schaduw op deze tropische dag zorgt. Als het echt te heet wordt duik ik in het inmiddels warme water van het meer.

19-juni-02 Woensdag
Na de zware training van gisteren een kortere loop naar Aiguines waarbij ik in het dorp zoek naar Sentier Galetas. Ik vind een wandelpad langs de camping le Aigle maar beland na een afdaling in de achtertuin van een eenzaam huis. Via de verlaten vallei (Valon Jean Gav) waar alleen de natuurgeluiden doordringen kom ik boven aan de achterkant van onze camping. Het is markt in Riez dus ons jaarlijks kraampjes kijken kan hier mooi plaats vinden. We zoeken en kopen een typisch Provence tafelkleed voor Anouk en Jenny valt voor een gevlochten kelbeske (tas). Het water van het meer zorgt de afternoon cooling.

20-jun-02 Donderdag
We worden wakker van wat Jenny dacht tromgeroffel. De vele tamtam geluiden blijkt een kudde schapen te zijn die langs de groene rand van het meer met veel bel gerinkel voorbij trekt. Als ik ga trainen zie ik de resultaten van de nachtelijke doorkomst van de kudde. Het ziet overal zwart van de schapenkeutels en ik moet er overheen. Dit kan nog leuk worden als de dagjes mensen naar het strand komen en de vliegen. Dat we in de natuur leven zie ik als ik voorbij een everzwijn ren dat geen meter voor me schuift. Ik ga via Aiguines naar boven en passeer enkele fietsers. Bij paaltje 33 draai ik om en neem de 11km afdaling naar het meer.De activiteiten de rest van de dag beperken zich tot luieren en lezen op de camping plus zwemmen in het meer. Tegen zonsondergang horen we van verre het gebonk van de schaapskudde. Het dagstrand bij het meer is in een mum van tijd overstroomt door 1800 schapen. Er loopt een ezel voorop en tussen de schapen lopen ook nog geiten en bokken. Er zijn schapen geschoren waarbij twee bulten wol zijn blijven staan alsof het kleine kamelen zijn. Enkele honden helpen de herders de meute bij elkaar te houden. Midden in de nacht steekt de wind flink op. Van verre hoor je de wind komen terwijl het nog stil is op de camping. We besluiten om de luifel op te rollen en bewonderen de sterren hemel.

21-jun-02 Vrijdag
De wind is nadat we zijn gaan slapen ook gaan liggen. Voor het lopen de luifel snel opgezet en op naar Aiguines. Ik train vandaag wat korter (1:22 uur) na de lange inspanning van gisteren. We bezoeken de markt in Moustiere St.Marie en lopen de vele gladde trappen op naar de kapel boven tegen de berg. Tussen de twee berghellingen hangt een ster. Omhoog wordt bij elk schaduw plekje gerust en genoten van het uitzicht over de daken van het dorp en de vallei met zijn cipressen. Terug naar de camping nemen we nog een lekker gegrilde kip mee. Het is nog steeds te warm om veel te ondernemen en we verblijven op de camping en in het water van het meer. Ik zwem naar de overkant en onder de brug Galetas door een stukje de Canyon in. De jeugd springt vanaf een steile rots en de brug met een enorme klap het water in. Marc en Jeannine melden uit België dat ze ook vertrekken richting Lac St.Croix,

22-jun-02 Zaterdag
Ik loop langs het meer naar de berg want 100m achter de brug heb ik een pad omhoog zien gaan naar Col L'Aine. De route is pas uitgezet met gele strepen en het pad is beter begaanbaar gemaakt maar er liggen veel losse stenen. Na deze steile klim en een stukje Prive Chemin kom ik uit op de verharde weg van Moustiers naar Castellane (D952). Ik volg deze Route du Verdon en bevind me aan de noordzijde van de rivier. De weg op een hoogte van 700m biedt een mooi uitzicht op Lac St.Croix de brug Galetas en de rivier in de diepte. Aan de linkerkant gaat de bergwand steil omhoog tot 1200m. Ik loop voorbij het huis van de kantoniers. Deze onderhouden het groen langs de wegen en in het Maastrichts dialect bestaat dit woord ook. Vanaf de berghelling komt het water omlaag geklaterd om via enkele cascades richting de rivier te stromen. Ik passeer Belvedere de Mayreste en vanaf nu draait de weg van de rivier af. In het groene dal hoor ik een kudde schapen, waarschijnlijk de groep die we langs het meer zagen trekken. Bij kilometerpaal 33 op de D952 is het tijd om terug te keren naar de camping. Wel nog even ook dit paaltje markeren. Het aantal hete dagen kunnen we al niet meer tellen, dus het wordt vandaag weer luieren, lezen en zwemmen. De kleine supermarkt in Le Salle voorziet ons van het nodige en we smullen van de BBQ.

23-jun-02 Zondag
Langs het meer liggen veel wildkampeerders als ik ga lopen. Velen hebben enkel in een slaapzak, en soms dat nog niet, de nacht door gebracht onder de sterrenhemel. Een hardloper is waarschijnlijk het laatste wat de slapers verwachten en het levert een komische situatie op als ik op mijn pad een vrouw in haar blote kont hurkend achter een auto bijna omver loop. Via Aiguines zoek ik het hoger op en zie aan de vele keutels dat een schaapskudde hier is gepasseerd. Bij paaltje 33 draai ik om en probeer binnendoor het keutelspoor te volgen. Het pad raakt overwoekert en ik het spoor bijster. Terug naar af is de enige keuze om tijdig voor het ontbijt op de camping te zijn. Marc en Jeannine zijn gisterenavond laat op de camping in Le Salles gearriveerd en gebruiken de dag om bij te komen van de hete rit en organiseren vandaag hun standplaats. Buurman Gerard uit Heemskerk heeft me gevraagd om met de kajak, op deze warme dag, de canyon te bezichtigen. We gaan bij de brug in de boot richting de smalle kloof waar de Verdon in het meer uit komt. Op sommige plaatsen hangen de rotsen steil boven ons en het water is helder groen-blauw. Bij een strandje eten we onze lunch welke in waterdichte tonnetjes is meegenomen. We roeien verder stroomopwaarts totdat we niet meer verder kunnen door het ondiepe water. Na een korte pauze gaan we weer stroomafwaarts richting het meer. Onderweg genieten we van de boegbeelden op de andere vaartuigen. In de smalle kloof is het op het water een drukte van jewelste, de Grote Staat in Maastricht op een zaterdag is er niets bij.Terug op de camping doe ik na al die inspanning een lekker tukje. Marc en Jeannine zijn gesetteld in Le Salles en komen bijpraten op de camping. De rosé en vin rouge smaken in de schaduw van onze kastanjeboom goed en we maken een afspraak om morgenvroeg om 7:30 uur te gaan trainen.

24-jun-02 Maandag
Marc is stipt op tijd en we lopen vanaf de camping het pad Sentiere Galetas naar Aiguines. Onderweg zien we de markering van de Trail du Verdon. Dit is een 3 daagse hardloopwedstrijd over 120km. Vanuit Aiguines gaan we via de route du Verdon verder omhoog in een snel tempo 5-6 minuten per km. Bij Source Vaumale (1190m) vullen we onze flessen nogmaals met koud bronwater en besluiten er nog 1km aan vast te plakken. We bereiken nu het hoogste punt van onze route (1250m) en lopen door tot kilometerpaal no. 35. Gemarkeerd met 2 stenen en onze namen verlaten we paal 35 en keren richting Aiguines. De 6km lange afdaling naar het dorp gaat in een erg snel tempo, soms 3:15 minuten per km. Bij de waterpomp vullen we de flessen nogmaals voor de laatste ruk van 7 km naar het meer en de camping. Na 1:48 uur (effectief) zijn we met 22km achter de hielen en 800 hoogtemeters weer terug. Ons uitstapje gaat naar Bauduen. Het oude dorp ligt mooi tegen de berg direct aan het meer. Uiteraard zijn er weer vele smalle stijgende straatjes en deze zijn meer dan de moeite waard. We lunchen op een terras met uitzicht op het meer. Het is veel te warm om veel te doen dus zwemmen is het motto. Sjarel (70 jaar) onze Maastrichtse buurman ruimt zijn opblaasboot op omdat hij na bestudering van de avondzon onweer en storm verwacht. Sjarel en Liza willen met hun zelfgebouwde camper naar de camping Maynasse in Moustiers die ze camping Mayonaise noemen. Als toeristische tip in de Bourgogne wordt ons Vézelay en Avallon aangeraden.

25-jun-02 Dinsdag
Het weer is nog steeds prima ondanks het voorgevoel van Sjarel. Ik loop vanaf de camping omhoog het pad Sentiere Galetas, zoals gisteren. Als ik de markeringen zie van de Trial du Verdon volg ik nieuwsgierig deze route. Het pad gaat omhoog en op sommige plaatsen moet ik over een stenenveld dat de berg is komen afschuiven. Het is dat er markeringen zijn anders zou ik hier niet snel komen. De afdalingen zijn glad en ik moet me vast houden aan elke struik of boom die er te vinden is. Uiteindelijk blijkt het pad de camping te passeren en naar de brug over de Verdon te gaan. Ik pluk nog wat gele droogbloemen en keer terug naar de camping. Met buurman Gerard zoeken we tegen de berg naar Herbes de Provence. In de namiddag zijn we uitgenodigd bij Marc en Jeannine op de camping la Source in le Salles. Het wordt een gezellige avond met BBQ en veel Frans geestrijk vocht. We bellen met Anouk die morgen naar de Canarische eilanden vliegt met Mario.

26-jun-02 Woensdag
Tijdens mijn training zie ik in Aiguines het spandoek hangen van de 10e Trail du Verdon, 120km hardlopen door de canyon in 3 dagen. De start is vrijdag maar hellaas gaan we die dag naar huis. Op de markt in Riez vinden we Jenny haar aardewerken Cigalle (krekel) welke we thuis in de tuin tegen de muur willen hangen. Met buurman Gerard roei ik naar de overkant van het meer. Er zijn aardige golven en de kano gaat behoorlijk op en neer als weer terug roeien. Sjarel (70) en Liza onze camping buren uit Maastricht zijn vandaag met hun zelf gebouwde camper vertrokken naar camping "mayonaise" te Moustiers St. Marie.

27-jun-02 Donderdag
Mijn laatste vakantie looptraining gaat bergop naar Aiguines waar ik een laatste blik in de Canyon du Verdon werp. Ik pluk nog wat gele droogbloemen en ga via de watertap in het dorp terug naar de camping. Met Gerard zwem ik op deze mooie warme dag in het meer. Ondertussen pakken we langzaam alles in dozen en tassen als voorbereiding voor de terugreis. Met pizza's sluiten we de dag af. Naast ons staan Friezen die morgen ons plekje "pikken".

28-jun-02 Vrijdag
Om 5:30 uur staan we op voor de terugreis. De gasfles stopt ermee als we koffiewater willen zetten. Dat is balen, vooral voor Jenny, want de winkel is nog dicht en alle buren slapen nog. Om 6:30 uur is alles in de kar en gaan we on-route. In het gehucht La Begude-Blanche halen we onze baguette en notenbrood. Een rustig plekje op de D17 is onze ontbijt (zonder koffie) plaats. Om 11:00 uur knort de maag en eten we op de eerste parking van de tolweg Grenoble - Lyon. We hebben er 250km op zitten na 4 uur rijden over smalle wegen. Vanaf Sisteron is het bewolkt geworden en op de N75 rijden we met het licht aan in de mist. Vanaf Grenoble gebruiken we de autosnelweg (tol/peage). Om 12:30 uur rijden we over de rondweg van Lyon. De drukte op de route Soleil richting noorden valt mee en de reis gaat voorspoedig. In Luxemburg zijn we bij een wegomlegging het spoor richting België bijster en stranden we op een grote parking van de douane. Na te zij gekeerd vinden we al snel de juiste route en tanken we in Martelange tegen "vooroorlogse" prijzen (77 Eurocent per liter). Om 21:00 uur rijden we de Verzetstraat in Heer Maastricht binnen. De reis van ruim 14 uur zit er op en samen met buurman Ton haal ik nog snel alle spullen uit de vouwwagen om vervolgens met een koel glas bier terug te kijken op een zeer geslaagde vakantie in de Canyon du Verdon.

Met 25 trainingen en een gemiddeld hoogteverschil van 500m per dag kom ik op 25*500m=12,5km aan hoogtemeters.!!!!

Jogger Jo Schoonbroodt
Http://run.to/jogger