Nieuwsbrief
2. Mergellandmarathon 2002
Deze brief heeft even op zich laten wachten. Daarom
dit keer wat meer nieuwtjes.
Dankzij de mogelijkheid voor inschrijving per e-mail
beginnen de eerste aanmeldingen binnen te druppelen. Als we het tempo van de
laatste twee weken weten vol te houden dan komen we dit jaar aan een plezierig
groot veld op de marathon en de 25 km.
Diverse atleten hebben al laten weten de mogelijkheid
van de 25 km een plezierige trainings-
resp. toetsmogelijkheid voor een voor de volgende maand op het programma
staande stadsmarathon. Niets is dan plezieriger om in de stimulerende omgeving
van medemarathonlopers in de prachtige natuur van het Limburgse Heuvelland over
een afwisselend parcours een lange duurloop te maken. Om deze reden is het
inschrijfgeld op hetzelfde niveau als voor de 5 en 10 km gehouden. Startnummers
zullen duidelijk verschillen van die voor de marathon.
Evenals andere jaren zullen er een paar parcoursverkenningen worden
georganiseerd. De eerste is al spoedig.
Zaterdag 11 mei wordt vanaf de Markt in Meerssen om 10.00 uur gestart.
Aanwijzingen voor effectieve daaltechnieken zullen worden gegeven. Lengte van
de loop 20- 25km. Voor vakantiegangers in het Limburgse een goede gelegenheid
er even uit te breken. Het looptempo wordt ter plaatse afgesproken afhankelijk
van de samenstelling van de groep. Laat even weten of je komt aan rien.alfenaar@zonnet.nl.. N.B. er is
geen omkleedgelegenheid.
Onze webmaster Jo Schoonbroodt heeft in DE ATLETIEK
een mooi compliment gekregen. In een recensie van Marathon Internetsites werd
de site van Leiden als de beste gekwalificeerd, direct daarna werd de
"leuke" site van de Mergellandmarathon genoemd " waarmee de
Limburgers goed aan de weg timmeren". Een fijne opsteker. Trouwe bezoekers
zullen hebben gezien dat we nu ook informatie in de Engelse en Duitse taal
hebben toegevoegd.
Een Franse pagina zal nog volgen.
Overigens mogen we een flink aantal bezoeker
registreren.
Dankzij de medewerking van velen is de distributie
van de eerste flyer in grote delen van Nederland geslaagd. Ook in België en
Duitsland konden we rekenen op de hulp van vrienden.
Binnenkort verschijnt de uitgebreide folder met
inschrijfformulier voor de niet-internetter
In België zal deze bij alle lezers van Runnersworld
in de bus vallen. In Nederland is dit een veel te kostbare zaak, zodat wij ook
dit keer weer hopen te mogen rekenen op onze vrijwilligers.
Met de organisatie van de Maasmarathon die dit
weekend tussen Vise en Eisden wordt gelopen is een samenwerking in de maak,
waarbij gestreefd wordt naar een Euregionale Challenge met deelname van een
Duitse Marathon. We zijn stinkend jaloers als we zien welke geweldige
medewerking die organisatie van de zijde van de overheden ontvangt. Waarbij
niets ten kwade is gezegd van de inspanningen
die de Gemeente Meerssen zich getroost voor onze marathon.
Waarom is
de Mergellandmarathon zo snel
Dan nu de toegezegde verhandeling voor de verklaring
dat ondanks de heuvels in het parcours toch een snelle tijd gelopen kan worden
op de Mergellandmarathon.
In de periode dat ik de laatste hand legde aan mijn
proefschrift was de Nederlandse sprotfysiologie nog in de kinderschoenen. Dat
was dus lang geleden. Ter oriëntatie mijn stelling op dit gebied ging over het
te verwachten prestatieniveau op de lange afstandloopnummers tijdens de
Olympische Spelen in Mexico. In het kader daarvan las ik van alles over
energieverbruik bij het leveren van loopprestaties. Proefpersonen waren veelal
muizen die binnen een caloriemeter van alles op tredmolens moesten doen. Een
van de interessante bevindingen was dat wanneer je muizen tegen hellingen tot
6% liet klimmen en vervolgens een zelfde helling liet aflopen alle extra
energie benodigd voor het klimmen weer terug gewonnen werd in de afdaling.
Aangezien dit een publicatie in Nature was wilde ik
dit wel geloven, maar hoe nu bij mensen? Mensen lopen op 2 pootjes, zou dit
voordeliger of nadeliger zijn? De doorsneemens is maar een stijve hark die
veelal met aangeleerde bewegingen iets doet. Zeker de metropolitaanse mens die
een groot deel van zijn leven op het einde van zijn wervelkolom doorbrengt. Zo
zijn er nog veel meer redenen te bedenken dat de bevindingen bij muizen niet
kunnen opgaan voor mensen. Ik zelf heb een hekel aan mensen die zeggen dat kan
niet, daarom ben ik gaan kijken wat kan er nu overplaatsbaar zijn van die muis
naar een moderne atleet en dan in het bijzonder naar de mensmarathonloper.
De voornaamste kenmerken van de huidige
mensmarathonloper van het type vlaklander, waarbij ik uitga van een mens met
goede hart/long functie, zijn een
gebrekkige motoriek slechts gericht op het voor elkaar zetten van zijn voeten
op een zo vlak mogelijk oppervlak in een zo constant mogelijk tempo waarbij de
hartfrequentie zo lang mogelijk op een constant niveau dicht beneden het
verzuringniveau wordt gehouden. In het gunstigste geval zijn hierbij nog een
bekkenkanteling en een goede voetafrol van hiel naar tenen aanwezig. Een enkele
loopgoeroe meent dat de voetafwikkeling van teen naar hiel dient te geschieden,
ik dacht dat alleen iemand met platvoeten daar natuurlijke aanleg voor had.
Hoe zal deze vlaklander zich gedragen in een
heuvellandschap? Laten we aannemen dat deze vlaklander niet te erg misvormd is
door trainers of het lezen van een van de vele verkeerde boeken die op het
gebied van het lopen van marathons zijn verschenen en dus een vrij natuurlijke
en efficiënte loop voor het vlakke land heeft ontwikkeld. Het voornaamste
kenmerk van die loopstijl is een paslengte waarbij het zwaartepunt van het
lichaam in een horizontale lijn wordt verplaatst. Verder worden paslengte en
pasfrequentie op elkaar aangepast om bij een bepaalde snelheid dit doel te
bereiken.
Bij het lopen inde heuvels ligt het loopvlak niet in
een horizontaal vlak, dus zullen er aanpassingen moeten zijn. Een hoofdregel
blijft bestaan. Het zwaartepunt beweegt zich in een rechte lijn evenwijdig aan
het loopvlak. Voor het klimmen levert deze taakstelling voor de meesten geen
problemen en ook het trainen daarvoor niet. Slechts zij die hoogteverschillen
overwinnen met gebruikmaking van liften komen in de problemen want in de
fitnessruimte kun je wel krachttrainen maar niet goed gecombineerd met lopen.
Trappenlopen is nuttig of anders maar twintig keer tegen de dijk of de brug op.
Afdalen hoe kun je dit doen zonder dat zwaartepunt te
laten dansen? Dat is de Question!
Hier volgen de vijf geboden: 1. Geen hiellanding. 2.
Hang nooit achterover, integendeel hang iets voorover. 3. Ontspan de benen
vanaf het ogenblik van afzet tot het moment van landing. Dus probeer je pas
niet langer of korter te maken, bij goede ontspanning landt de voet op de
plaats die het beste is. 4. Met de pasfrequentie wordt de daalsnelheid
geregeld. 5. De steilte van de helling bepaalt de mate waarmee op de voorvoet
wordt geland.
Door deze techniek te gebruiken wordt de efficiëntie
van het dalen verbeterd. De mate waarmee en atleet hierbij energie kan sparen
wordt naast het beheersen van de techniek bepaald door persoonlijk bouw en souplesse.
Vanzelfsprekend zijn hierbij Limburgers wat in het voordeel.
Hoe nu met die hartfrequentie? Ook hier enkele do's
en don'ts. Vermijd bij het klimmen elke verzuring. Met verzuurde spieren is het
slecht dalen. Daal met een zodanige inspanning dat de hartfrequentie weer op
het gekozen duurniveau komt, dwz. gebruik de afdaling voor licht herstel.
Dus nog een keer mijn credo, het dalen is het
belangrijkste onderdeel om zo min mogelijk tijd te verliezen op een
heuvelachtig parcours.
Omdat je door langzamer te klimmen over het algemeen
iets meer seconden verliest dan je met het dalen weer terugverdient zal een
heuvelachtig parcours wat extra tijd kosten. Dit verlies wordt voor een
belangrijk deel weer gecompenseerd, doordat de paslengte in de afdalingen
telkens weer opgerekt wordt.
Waarom wordt er dan in de Mergellandmarathon met het
nieuwe parcours over het algemeen sneller gelopen dan bij een vergelijkbare
vlakke marathon? Twee redenen 1. De laatste 5 kilometer is bijna geheel dalend
zodat die laatste loodjes niet het zwaarst hoeven te wegen en 2. Aan de finish
staat de vlaai en een enthousiast publiek te wachten!!
Tot een volgend bericht en veel trainingsplezier .
Rien